خوانـدن از مهارتهـای مـورد تاکیـد در تمامـی نظامهـای تعلیـم و تربیـت اسـت، چـرا کـه پیشـرفت در خوانـدن، رشـد سـایر حیطه ِ هـای سـوادآموزی را در پـی دارد. هرچنـد هـدف اصلـی خوانـدن درک مطلب اسـت؛ امـا روانخوانـی پیشنیـاز اصلی درک خوانـدن مـی باشـد. خوانـدن به ِ عنـوان فعالیـت شـناختی توصیـف و تفسـیر عالئـم چاپـی، شـامل فراینـدی پیچیـده اسـت کـه کیفیـت آن در دسـتاوردهای خوانـدن تاثیـر مسـتقیم دارد. عـدم رشـد روانخوانـی میتوانـد از مشـکالت جـدی در دانشآمـوزان باشـد کـه بـه علـت نبـود مشـخصههای ظاهـری مشـکل، شناسـایی و گاه پذیرفتـن آن بـرای والدیـن و متصدیـان تعلیـم و تربیـت دشـوار و زمانبـر اسـت. عوامـل گوناگونـی از قبیـل مشـخصههای فـردی خواننـده، ویژگیهـای تکلیـف و برنامههـای آموزشـی در رشـد روانخوانـی تاثیرگـذار هسـتند. بنابرایـن ارتقـای مهـارت روانخوانـی بـا در نظـر گرفتـن ویژگیهـای فـردی خواننـده، ویژگـی هـای تکلیـف و محیـط آموزشـی مطالعـه، ممکـن خواهـد بـود.